.JPG)
Lieve lezers, het is alweer een week geleden dat ik mijn laatste bericht schreef, de tijd is snel gegaan de afgelopen week! En niet alleen de tijd, ook mijn werk. De klus waarover ik vorige week geschreven heb, het ordenen van het gehele computersysteem van LGI had ik namelijk al binnen 2 dagen geklaard, terwijl ze er een week voor gepland hadden. De Fransen hebben denk ik nog niet ontdekt dat het helemaal niet moeilijk is en het niet veel moeite kost om zaken systematisch te ordenen. Dit merkte ik nogmaals toen ik als typisch stagaire bezighoudklusje de wijntijdschriften mocht alfabetiseren en chronologiseren, als je dit simpel en systematisch aanpakt heb je dat binnen een half uurtje gedaan, maar op kantoor stonden ze versteld, want naar hun mening is het erg lastig en heb je veel overzicht nodig. Als gevolg hiervan heb ik me voorgenomen me wat meer aan te passen aan de Franse werkstijl, of te wel tranquillement..eens wat vaker aan de wandel binnen het kantoor, koffie halen, even kletsen met een collega, gewoon lekker rustig. De woensdag en de donderdag heb ik gefreelanced, maar ik heb voornamelijk geassisteerd op de grafische afdeling van LGI, deze afdeling bestaat echter uit 1 persoon, Muriel. Zij is verantwoordelijk voor alle etiketten, doosontwerpen, uitmonstering van de flessen etc. Om te beginnen moest ik een bestaande tekening aanpassen, zodat deze bewerkbaar werd en klaar was om in een etiket te verwerken, ergens in Japan zien ze binnenkort een etiket op een wijnfles met mijn tekening! (Ik zal bij dit bericht een foto van de tekening toevoegen.) Vervolgens mocht ik gaan photoshoppen! Eerst even oefenen met eigen foto’s om het fijne franse programma te verkennen, hierna begon het echte werk, ik moest capsules op bestaande wijnflessen plakken, dit is voor klanten zodat ze zich niet hoeven in te beelden hoe die ene fles eruit zou zien met die ene andere capsule.(Wat een service haha!). Maar zo makkelijk was dit nog niet want dit moet zo gebeuren dat je als buitenstaander niet kunt zien dat de capsules niet origineel zijn. Na wat oefenen met de lasso (mijn hulpmiddel in het programma) is het me gelukt en zijn de beelden goed gemonteerd!
De hierop volgende vrijdag was iets heel anders. Om 7 uur moest ik op kantoor zijn waarna we vertrokken richting UCC Cébazan, dit is een bedrijf dat nauw samenwerkt met LGI, dit is het bedrijf waar het hele proces van de bouteillage tot de etikettering plaatsvind voor alle merken van LGI. (Ik voeg een foto toe van de prachtige opkomende zon die ik heb gemaakt onderweg naar kantoor.) Onze opdracht voor die dag was alle etiketten tellen die ze in voorraad hebben en ik kan jullie vertellen, dat zijn er ontzettend veel. We wisten dat het een lange dag zou worden en dat is het geworden, om 8 uur was ik pas weer thuis! Ik mag me wel omschrijven als Lucky girl want dit was de laatste keer ooit in de historie van LGI dat ze de etiketten met de hand geteld hebben, vanaf nu werken ze namelijk met een computersysteem, wat een vooruitgang! Moe kwam ik terug in de Foyer maar daar trof ik Evelyn aan, een Chileens meisje dat net is gearriveerd in Carcassonne, samen met haar en de Duitse Lena (waarover ik in mijn vorige bericht verteld heb) ben ik naar een Spaanse bar gegaan en hebben we gezellig op het terras gezeten, dit was erg gezellig en gaf een heerlijk vakantiegevoel, blije dansende mensen en veel jonge mensen!
Na deze zware en uiteindelijk nog leuke dag was het weekend! De zaterdag begin ik op mijn gemak, uitslapen en daarna douchen. Vervolgens naar de markt, waar ik croissantjes, een stokbrood en een krantje koop, ik eet de croissantjes lekker op en ga daarna lekker op het terras zitten bij Le Carnot, nu al een beetje mijn plekje. Een hip terras met ontzettend aardige bediening, ik lees rustig mijn krantje met een cappuccino en geniet van alles wat er voorbijkomt op de markt, dit is het franse leven! Hierna heb ik grote inkopen gedaan bij de Monoprix en had ik meteen genoeg eten in huis voor de komende week. Vanochtend heb ik het rustige tempo aangehouden, zondag is wasdag en dat is dan ook mijn enige verplichting van de dag. ‘S ochtends heb ik mijn keuken schoongemaakt en ben daarna gaan douchen, vervolgens heb ik mama nog even geskypet om toch nog wat advies te vragen over wat waszaken, het blijft toch lastig haha! Terwijl mijn was in de wasmachine zat heb ik de rest van mijn kamer schoongemaakt, met de schoonmaakspullen die in het algemene washok staan, volgens mij is dat niet de bedoeling, maar ik heb ze heel stiekem door de gang naar mijn kamer gesmokkeld (het is toch onzin om een emmer, dweil, bezem etc. te kopen voor 3 maanden die ik toch niet mee terug kan nemen, en de spullen zijn hier beschikbaar). Na 3 kwartier was mijn eerste wasronde klaar, de tweede heb ik er meteen ingestopt waarna ik de schone was heb uitgehangen in mijn kamer. Een grappig tafereel want ik heb geen wasrekje (zie foto’s). Nu ik hier een tijdje ben raak ik steeds meer gewend aan alles en heb ik het steeds meer naar mijn zin, ik leer veel nieuwe mensen kennen in de foyer en mijn kamer wordt steeds huiselijker, ik heb foto’s opgehangen en mijn keuken is voorzien van een goedgevulde koelkast en mijn eigen specerijensetje, net als thuis! Het is nu echt mijn plekje!
Ik kan jullie helaas nog niet vertellen wat ik komende week moet doen op mijn werk, maar ik houd jullie zeker op de hoogte! Bedankt voor het lezen en de leuke reacties, ik hoop dat die er blijven komen!
Gros Bisou, Roos
De hierop volgende vrijdag was iets heel anders. Om 7 uur moest ik op kantoor zijn waarna we vertrokken richting UCC Cébazan, dit is een bedrijf dat nauw samenwerkt met LGI, dit is het bedrijf waar het hele proces van de bouteillage tot de etikettering plaatsvind voor alle merken van LGI. (Ik voeg een foto toe van de prachtige opkomende zon die ik heb gemaakt onderweg naar kantoor.) Onze opdracht voor die dag was alle etiketten tellen die ze in voorraad hebben en ik kan jullie vertellen, dat zijn er ontzettend veel. We wisten dat het een lange dag zou worden en dat is het geworden, om 8 uur was ik pas weer thuis! Ik mag me wel omschrijven als Lucky girl want dit was de laatste keer ooit in de historie van LGI dat ze de etiketten met de hand geteld hebben, vanaf nu werken ze namelijk met een computersysteem, wat een vooruitgang! Moe kwam ik terug in de Foyer maar daar trof ik Evelyn aan, een Chileens meisje dat net is gearriveerd in Carcassonne, samen met haar en de Duitse Lena (waarover ik in mijn vorige bericht verteld heb) ben ik naar een Spaanse bar gegaan en hebben we gezellig op het terras gezeten, dit was erg gezellig en gaf een heerlijk vakantiegevoel, blije dansende mensen en veel jonge mensen!
Na deze zware en uiteindelijk nog leuke dag was het weekend! De zaterdag begin ik op mijn gemak, uitslapen en daarna douchen. Vervolgens naar de markt, waar ik croissantjes, een stokbrood en een krantje koop, ik eet de croissantjes lekker op en ga daarna lekker op het terras zitten bij Le Carnot, nu al een beetje mijn plekje. Een hip terras met ontzettend aardige bediening, ik lees rustig mijn krantje met een cappuccino en geniet van alles wat er voorbijkomt op de markt, dit is het franse leven! Hierna heb ik grote inkopen gedaan bij de Monoprix en had ik meteen genoeg eten in huis voor de komende week. Vanochtend heb ik het rustige tempo aangehouden, zondag is wasdag en dat is dan ook mijn enige verplichting van de dag. ‘S ochtends heb ik mijn keuken schoongemaakt en ben daarna gaan douchen, vervolgens heb ik mama nog even geskypet om toch nog wat advies te vragen over wat waszaken, het blijft toch lastig haha! Terwijl mijn was in de wasmachine zat heb ik de rest van mijn kamer schoongemaakt, met de schoonmaakspullen die in het algemene washok staan, volgens mij is dat niet de bedoeling, maar ik heb ze heel stiekem door de gang naar mijn kamer gesmokkeld (het is toch onzin om een emmer, dweil, bezem etc. te kopen voor 3 maanden die ik toch niet mee terug kan nemen, en de spullen zijn hier beschikbaar). Na 3 kwartier was mijn eerste wasronde klaar, de tweede heb ik er meteen ingestopt waarna ik de schone was heb uitgehangen in mijn kamer. Een grappig tafereel want ik heb geen wasrekje (zie foto’s). Nu ik hier een tijdje ben raak ik steeds meer gewend aan alles en heb ik het steeds meer naar mijn zin, ik leer veel nieuwe mensen kennen in de foyer en mijn kamer wordt steeds huiselijker, ik heb foto’s opgehangen en mijn keuken is voorzien van een goedgevulde koelkast en mijn eigen specerijensetje, net als thuis! Het is nu echt mijn plekje!
Ik kan jullie helaas nog niet vertellen wat ik komende week moet doen op mijn werk, maar ik houd jullie zeker op de hoogte! Bedankt voor het lezen en de leuke reacties, ik hoop dat die er blijven komen!
Gros Bisou, Roos
